تأثیر ال- آرژنین در ناحیه تگمنتوم شکمی بر اثر بهبودبخش نیکوتین بر حافظه

زمینه و هدف: نیتریک اکساید سنتاز در ناحیه تگمنتوم شکمی، که یک ناحیه کلیدی از مغز برای میانجی گری اثرات رفتاری مورفین و نیکوتین می باشد، یافت می شود. در این مطالعه اثر ال-آرژنین پیش ساز نیتریک اکساید در ناحیه تگمنتوم شکمی بر اثرات نیکوتین روی فراموشی القا شده با مورفین بررسی گردید. روش بررسی: این مطالعه به صورت تجربی روی 250 موش صحرایی نر انجام شد. موش ها با تزریق درون صفاقی کتامین هیدروکلراید، به علاوه زایلزین بیهوش شدند، سپس در دستگاه استریوتاکسی قرار گرفتند. دو کانول نیز در ناحیه تگمنتوم شکمی قرار داده شد. آزمون رفتاری با استفاده از دستگاه یادگیری احترازی غیرفعال آغاز و میزان تأخیر حیوان در ورود به بخش سیاه به عنوان معیار حافظه اندازه گیری شد. به منظور تعیین وجود اختلاف معنی دار بین گروه های آزمایش، روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون توکی به کار برده شد. اختلاف در سطح 05/0 p<به عنوان تفاوت معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این بررسی، تزریق پس از آموزش مورفین ( mg/kg 5، 5/7) یادآوری حافظه را کاهش داد. همچنین تزریق نیکوتین یا ال- آرژنین قبل از آزمون، به تنهایی اثری بر روی یادآوری حافظه نداشت. از طرف دیگر، استفاده از مورفین (mg/kg5/7)، نیکوتین (mg/kg5/0، 1)، ال- آرژنین (g/rat μ 25/0، 5/0) یا مقادیر غیرمؤثر ال- آرژنین همراه با مقدار غیرمؤثر نیکوتین باعث برگشت حافظه تخریبی القاشده با تزریق بعد از آموزش مورفین شد. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد سیستم نیتریک اکساید ناحیه تگمنتوم شکمی، نقش مهمی در اثرات بهبود بخش نیکوتین بر روی فراموشی القاشده با مورفین دارد.